Op het moment volg ik de basiscursus vogelherkenning bij de Vogelwacht. Zaterdag had ik de eer en het genoegen deel te mogen nemen aan de excursie die behoort bij de tweede lesavond. Oorspronkelijk zou deze excursie plaatsvinden in het Kromslootpark. Omdat ik mij binnen Flevoland placht voor te bewegen op een ligfiets, had ik een paar weken geleden de route naar de beoogde excursielocatie al eens verkend. Als ik in het holst van de morgen ergens verwacht wordt, dan heb ik er graag een idee van hoe laat ik mijn wekker moet zetten. De betreffende verkenning onthulde mij dat het een goed idee zou zijn om ongeveer twee uur voor de aanvang van de excursie, te starten met fietsen.

Mijn verkenning had mij tevens duidelijk gemaakt, dat een route dwars door het hart van Almere, veruit de beste optie was. Daarom had ik mijn verkenning voorshands uitgebreid met een aantal tochten dwars door datzelfde hart. Deze verkenningstochten onthulden mij enerzijds dat de ontwerpers van het fietspadennet in Almere een geweldige prestatie hebben geleverd, maar dat anderzijds het onderhoud van het voornoemde fietspadennetwerk, gepaard gaat met een omleidingsfilosofie waarvoor een hoge mate van zelfredzaamheid vereist is.

Al deze voorbereidingen vooraf werden overigens getorpedeerd door de voortvarendheid waarmee Staatsbosbeheer de reconstructie van het Kromslootpark onlangs ter hand heeft genomen. Van vogels is bekend, dat zij de rust van het buitengebied ten zeerste waarderen, net zoals de vogelaars een begaanbare toegangsweg. Het gebrek aan het voldoen aan beide randvoorwaarden had de excursieleiding, volkomen terecht, doen besluiten de excursie te verplaatsen naar een locatie met de omineuze naam “het Vroege Vogelbos.”

En inderdaad, om ook de vroegste vogels te verschalken, moest ik mijn wekker ook voor deze alternatieve locatie zetten op een tijdstip ruim voor hetgeen gebruikelijk is in het weekend.

Ter voorbereiding van de excursie had ik mij de gewoonte aangewend iedere avond voor het slapen gaan een stukje te lezen uit de vogelgids die bij de excursie hoort. Vandaag zou ik gaan ervaren of er, naast het vrijwel onmiddellijk inslapen, nog andere heilzame effecten van deze voorbereiding waren.

Zo vertrok ik dus bij het eerste ochtendchloor met de trike vanuit Lelystad Haven. Een mooie rit langs de ontwakende Oostvaardersplassen. Voor mij langs vlogen allerlei vogels van onbekend pluimage, en een luid gekrak en geslob van onbekende watervogels vergezelde mij. Enfin, aan die onbekendheid wordt dus gewerkt.

Na een kleine twee uur fietsen kwam ik aan in het Vroege Vogelbos. Hier werden we ingedeeld in groepjes van vijf, met ieder een eigen gids.

De bomen begonnen al wat herfstkleuren te vertonen, en het rook er heerlijk.
Vogelen in het bos begint met luisteren. Waar in de lente iedere vogel zijn eigen lied zingt, daar moeten we het in de herfst doen met piepjes, tsjikjes en alarmkreetjes. Behalve het roodborstje, die verdedigt zijn territorium met een strijdlied. Kijk, dat zijn nou weetjes waar je zonder een gids niet achter komt.

Het bleek dat hondenuitlaters ook vroege vogels zijn. Onze groep werd telkens weer uitgebreid met een nieuwe hond. Of het aan onze aftershave lag of aan iets anders weet ik niet, maar de honden bleven liever bij ons dan bij hun baasje. Eén hond was een uitstekende baasjestrainer. Zij legde een stok voor ons neer, en wij moesten die dan weggooien. Na korte tijd had hij de meeste van ons opgevoed. Het idee dat wij van die hond konden afkomen door de stok héél ver weg te gooien was natuurlijk wel wat kortzichtig.

Bij een dode boom vlogen de Grote Bonte Spechten af en aan. Een prachtig gezicht! Hier kwam aan het licht dat het bij mij nog wel wat ontbreekt aan oog- handcoördinatie. Een kijker richten precies daar waar je een vogel in het struweel zag verdwijnen bleek nog geen sinecure te zijn. Ook draaide ik met scherpstellen steevast in de verkeerde richting.

Door de nasleep van een verkoudheid heb ik de laatste maanden wat moeite met horen. Toen onze gids begon te fluisteren, haakte ik daarom noodgedwongen af. Hierdoor miste ik het feit dat er een Goudhaantje te zien viel. Ik stond een groepje paddenstoelen te fotograferen. Die bewegen niet zo zenuwachtig als al die vogels. Dat kan ik nog wel bijbenen.

Vlak voor het einde zagen we nog een boomkruiper. Ik had er nog nooit één gezien. Leuk om te zien dat de vogels die je alleen virtueel kent ook in werkelijkheid blijken te bestaan!

We hebben deze vogels gezien en/of gehoord:
Zwarte Kraai, ekster, roodborst, vink, koolmees, winterkoning, pimpelmees, grote bonte specht, zanglijster, gaai, fuut, meerkoet, merel, boomkruiper.

Tevens konden de volgende honden worden genoteerd:

Bobbie, Cora, Magda, Banjer en Dusty.

Excursieleiding en gidsen: bedankt voor het organiseren. Ik heb er van genoten!

Dick Stapersma